Telli Turna

Selam yolladım sana bugün sevdiğim, bağlamanın tellerine gizlediğim en ince "fa" 'nın omuzlarına ilikleyerek hem de.. Telli turnaları pembe boyalı plastik çekmecemden katlanmış bir şekilde çıkararak, uçurdum senin diyarına.. Senin dağlarına salıverdim en ıslak selamlarımı.

Nisanlarda dolanırken bedenim saçlarıma semadan düşen karlara aldırmadan  nefes alıyorum oksijeni az dağların karsız bahçelerinde. Ayak izimi bırakıyorum dünyanın en güzel gözlü hayvanının semerine. Akşam vakitlerinde yürüyorum uçsuz bucaksız  şu memlekette..

Yürüdükçe sana adım adım yaklaşıyorum. Nefesini nefesime değdireceğim günlere azlar kala sevdiğim bembeyaz atlara binip şahlanıyorum kalelerin başında..

Gelmelerine yirmi küsür gün kala hala seni çokça seviyorum..

Soğuk Odalar

Burası soğuk sevdiğim. Bahar ülkemin batı yakasında ip atlarken tüyü yeni bitmiş yetim çocuklarla; ben ise hala aile hasretinin boğazı yakan acısıyla saklambaç oynamaktayım doğunun yeşil girmemiş diyarlarında. Sağ yanımda   çimen yeşiline saklanmış gül dikenleri; sol yanımda aşk-ı kıyamete kapılmış kum saatleri, dolanmaktayım kara yağız dağlarda.

Volta atabildiğim tek alan okul bahçesi olsa da,  karanlık bastırınca silah sesleri duymaya başlasam da artık yine de kırık dökük parktaki salıncaklarda sallanmaktayım uçarcasına..

Pelerinimi haşin rüzgara emanet edip, koyun kokularına hapsolmuş, mahkumların mayın dolu memleketinde gün sayıyorum inatla.

Sen gelirsin diye batırıyorum güneşleri akşam vakitlerinde çınarların köklerinde. Dallarına  rengarenk  astığım mendillerim kuruyana kadar gelivereceksin  yakamoz kokan Akdenizine..

Gelmelerine otuz üç  gün kala aşkıma sarılıp uyumaktayım derin nefes ala ala..



Bir nefeslik uzağımdasın...



Nice aylara..




Seni seviyorum...

Atabarı

Bugün güneşe yakalandım saklandığım yerden sevdiğim. Tüm gücümle koştum ama sobeleyip vuramadım avuçlarımı okulumun duvarlarına..
 Nisanın yirmi üçlerine hitaben çocuklarımla, bahçesinde narların olduğu, ayvasında en güzel bağların olduğu diyarlardaymışçasına halaylar çekiyoruz. Güneşin sarısını görebilip sıcaklığını hissedemese de çocuklarım en güzel tebessümleriyle çıkarıyorlar ceplerine gizledikleri bayrakları.. Öpüp alınlarına dokunduruyorlar usulca. Gözlerim gün aydınlığıyla en taşkın nehirlere inat salıverse de tüm sularını yer yüzüne doğru elleri koyun kokan toprak yüzlü bereketli çocuklarım siliveriyorlar yanaklarıma süzülenlerimi..
 Çentikler atarak batırdıkça bize küs güneşi , buralara yaz günü karlar yağsa da en titreteninden; seninle  koca bedenlerimizi sığdırdığımız aralığın birinde çıktığımız yolculukta, Mevlana'nın elini tutmaktayız bugün.. Konya'nın sokaklarında gezmekteyiz el ele..

Kol kola giren çocuklarımın gülüşlerine saklıyorum özlediğim gülüşünü..
Atabarında halaylar çeken, çift jandarmada salına salına dans eden, Artvin'e her oynayışlarında selam gönderen çocuklarımın heyecanına saklıyorum vuslat anımdaki bedenimi sarsacak kalp atışlarımı..

Gelişlerine kırk iki gün kala anneannenin sesiyle uyandığım sabahlara saklıyorum annemin kahvaltılarındaki sıcak ekmek kokusunu..

Bir gün çıkıp geleceğim uzak yollardan Akdeniz'in tuzlu sularına doğru..

Bir gün gözlerine karşıdan bakabileceğim..

Biliyorum bir gün sana sımsıkı sarılabileceğim..


Ve o gün çocuklarımdan ayrılacağım..

Kavuşmalar ayrılıklardan doğsa da koca bir hayat getireceğim çocuklarımdan topladığım papatyalarımın sarısıyla sana..


Seni ve evlatlarımı seviyorum..