Koşmuyordum aslında hızlı adımlarla yürüyordum kare bir sınıfın içerisinde. Küçük Meryem'in doğum gününü kutlayacaktım sadece. Görmedim o çivisi çıkmış tahta yığınlarından oluşan paramparça sırayı. Yırtıldı dizim. Kıyafetim. Kanamadı çok sevdiğim. Acıdı ama kanamadı hiçbir yerim.
Sona ermekte gün yine sensiz. Akşamlarım birkaç gündür çok sessiz. Duvarları akan pembe odamda yalnızım bu defa. Yalnız uyanıyorum sabahlara. Kendimi görmeyeli uzunca bir süre olmuş. Hissettim.
Bir bana baktım bir de ben bana baktı. Ne taraftan baktıysa benlerim hep seni gördü gözlerim. Zayıflamışsın biraz. Yüzün süzülmüş. İçimden nehirler aktı o anda. Coşkunca. Coşarcasına.
Gözlerim bardaktan boşalırcasına yağmurlar yağdırdı. Seller aktı Arap kızının baktığı canlardan. Canlardan baktı kızlar. Cana boyadılar buğusuna adını yazdığım camları..
Bolu'daydık bugün. Bir bisiklet alıp öyle tamamlayacağız turumuzu seninle.Denizlere balıklama dalacağımız günlerimiz kapıda ellerinde çiçeklerle hem de..
Aslında bugün özledim seni.
Çok özledim..
Çok özledim bebeğim seni... Ama çok az kaldı... Çok az...
YanıtlaSil