Çığlık

Buz tutmakta her yer.. Evimin kar yığınıyla yüklenmiş çatısından gözyaşları akmakta penceremin buğulu yüzüne.. Damla damla.. İnce ince.. Tane tane..
Sesinsizim..Sesini duymadığım ilk gün bugün.. Aralıkları sevmezdim hiç  buğday tenli sarı saçlı kömür gözlü bir çocukken.. Sevemedim..Olmadı.. Büyüdüm..
Bir çığlık var sol yanımın en alt çekmecesinin arkasına düşen.. Aradığım ama bulamadığım bir çığlığım var nicedir açamadığım çiçeklerimde..
Sesinsiz durulmuyor buralarda.. İzlenmiyor okan.. Dinlenmiyor müzikler... Anlaşılmıyor hiç bir muhabbet şahsımca.. Yoksunum.. Fakirim sensiz bu dağda.. Yetimim..
İyi halden müebbete mahkum olan ojelerim var odamın sol yanında..Eyfel kulemin  gölgesine sığınmakta..
Bense kaçmaktayım tüm renklerden.. Görünmezim buralarda..
Ellerim üşüyor..
Sol yanım seni özlüyor..
Sevdiceğim;
Sesini özledim..